چرا نيستم؟

ديروز بابا محمد رفته بود دنبالت و بعدشم با هم رفته بوديد استخر و ساعت ١٠ شب اومديد،

بابا يه دفعه هوس كرد كه فيلم عروسيمون رو ببينه. يادش بخير وقتي اول ازدواج فيلم عروسيم رو تحويل گرفتيم بابا تا يه ماه هر شب فيلم رو ميذاشت ميديد.عمو مسعود عادت داشت هر وقت از پادگان برميگشت اول زنگ خونه ما رو ميزد و يه حال و احوال با مامان ميكرد بعد ميرفت طبقه بالا، سبًا هم هر وقت ميخواست بره بيرون يا عزيز ميفرستادش خريد دوباره يه سر به ما ميزد و ميپرسيد بيرون چيزي لازم دارم يا نه ، بعد فكر كن هرشب در خونه باز ميشد و ميديد دوباره داره فيلم عروسي پخش ميشه بلند بلند ميخنديد و ميگفت خدا وكيلي شما دو تا چه حوصله اي داريد، 

ديشب بعد از مدت ها ميخواستيم فيلم عروسيمون رو ببينيم شما هم تو اطاقت براي خودت مشغول انتخاب لباس خواب بودي داستان هرشب ما اينه ميخوام بخوابم چي بپوشم؟ 

از اطاق كه اومدي بيرون يه خورده فيلم رو ديدي بعد يه دفعه شاكي شدي پس من كوشم؟ چرا منو نبردين عروسي؟ و هزار تا چراي ديگه ......

ديگه مامان مونا كلي برات توضيح داد كه اونموقع كه ما عروس و داماد شديم تو فعلا ساخته نشده بودي و كلي داستان برات تعريف كردم،

موقع خواب دست انداختي گردنم گفتي مامان منم داماد ميشم؟ اشك تو چشمام جمع شد گفتم آره مامان انشالله داماديت رو ببينم، بعد رفتم تو فكر ، فكر روزيكه تو رو توي لباس دامادي ببينم چه حالي قرار بشم، خوشحال ميشم ؟ ناراحت ميشم؟ نگران ميشم؟ واقعا اون لحظه چه حسي ميتونم داشته باشم،

فكر كنم همه سه مورد رو با هم داشته باشم، حتما خوشحال ميشم كه انقدر عاقل و بالغ شدي كه داري ميري مرد يه خونه بشي كه اميدوارم همسر داري و بچه داري و تعهد به زندگي و خانواده رو از بابات ياد بگيري، 

ناراحت ميشم چون ديگه قطعا و حتما بينمون يه فاصله اميدوارم زياد نباشه ميوفته،

نگران ميشم كه اين نگراني خصلت همه مامان ها هست كه تا عمر دارن نگران بچه هاشون هستن البته يه مامانايي هم هستن كه كلا نگراني براشون معنا نداره ولي تعدادشون خيلي محدود و كمه 

فقط اميدوارم پسرم عاقبتت نيك و خير باشه و روزيه حلالت پر و پيمون باشه و لبت خندون و دلت ساز و تمت سلامت باشه، اميدوارم لحظه لحظه زندگيت جوري باشه كه قند تو دل من و بابا آب بشه